to już jest koniec?

Jakie męczące jest poznawanie kolejnych osób... O man! nie myślałem, że tak szybko mi się to znudzi... ależ ile to można pisać, pisać i chatten... 

A. jest moim rówieśnikiem, wyoutowany, piękne oczy, miły całkiem, rozmowny, trochę głośny, taki minus, że jest grubszy ;-( wydawał się być ciekawym okazem. Dziś słyszę, że spotkał się z ex-chłopakiem, po co? Nie wiem. Pisze, że jest źle.

B. jest starszy ode mnie o jakieś 6-7 lat. Dojrzały, wiem kogo szuka. My już się raz spotkaliśmy, wypad na plażę, wówczas techno puszczali, rozmowa się kleiła o ile dobrze pamiętam. Teraz też się klei - tak mi się wydaje. Ale czy aby na pewno chcę go znów poznać??? 

C. 2 lata starszy, przystojny na swój sposób. Niby szuka do związku, ale jasno dał mi do zrozumienia, że związek bez dobrego seksu*, nie ma racji bytu.On jest raczej pasywny. Ja uni - z czego, nie mam takowej preferencji, która byłaby ponad inną. Zarówno pasywność jak i aktywność jest w porządku. - Tak mi się zdaje :D

D. jest rówieśnikiem, piszemy z przerwami na jego zmianę kont. Zmienia je jak skarpetki :D Poszukiwacz przygody. Choć z reguły nie piszę z takimi, to z nim jest inaczej. (Tak to ten co raz jest, raz go nie ma - atko ;-) ). Zaczepił, czasem mnie zaskakuje pytaniami co ja tu, albo tam robiłem.

E. rówieśnik, chłopak z którym piszę od jakiegoś dłuższego czasu, o wszystkim i niczym, czasem próbujemy się umówić, lecz nie doszło do tego nigdy.

*Tu wyjaśnił to o co mu chodzi. Jak pisze, związki się rozpadają, gdy nie ma spełnienia w seksie. I po dłuższej rozmowie z Nim, zaczynam się zastanawiać czy to aby na pewno tak jest? Czy to nie jest tak, że gdy brakuje seksu, który jest przyjemnością, spełnieniem, to wszystko się rozpada, bo przecież, ów osobnik niespełniony, niedopieszczony będzie szukał dalej kogoś? Niestety prawda jest tu jedna i trudna. Gdy nie ma dopasowania w seksie to związki nie przetrwają.

I jak tu poznać kogoś nie na chwilę, nie tylko do seksu, kogoś wartościowego z głową na karku, na pewno kogoś po studiach, co by miał organ zwany mózgiem, nie lalusia, nie pizdusia, nie macho, nie dresiarza, co by szukał przygody, kogoś kto byłby prawdziwy, ale mimo wszystko chciał być tu, teraz, potem i na zawsze ze mną, w szczęściu i chorobie, w bogactwie i biedzie.