kot

Od dawna chciałem mieć zwierzaka. Od jakichś kilku dni pojawił się w moim domu, taki jeden szkudnik.

Jak sama nazwa wskazuje nabawiłem się kota. Zawsze chciałem mieć pieska, małego pieska... a jest kot. Nie wiem czy to dobrze. Zaczynam się coraz bardziej obawiać naszej więzi.

Kot to indywidualista, istota, która nie słucha mnie. Mijamy się, a tak nie powinno być. Co ja narobiłem? Gdy zobaczyłem jakiś czas temu jego matkę, wówczas stwierdziłem, że chcę mieć takiego kotka :) To pewnie emocje wzięły górę. PRAWDA - Wstyd się przyznać. W weekend zobaczyłem małego, który był już dla mnie hodowany. Słodki, ale inaczej to wygląda na wsi, gdzie masz podwórko, gdzie kot ma swobodę, a inaczej mieszkanie w bloku.

Przygarnąłem go do siebie, a bardziej to wziąłem go, z obawy, że podzieli los swojej siostry. Zginęła pod kołami samochodu. Ponoć była ładniejsza...

Najbardziej przeraża mnie to, że ten kot po prostu jest szkudny i nie bez powodu dostał taką łatkę. Pierwszej nocy zaczął bawić się moją palemką. Na szczęście ruszył tylko jednego kwiatka. Podrapał moje nogi trzykrotnie w ciągu jednej nocy.
Nie pozwalam mu wchodzić na łóżko. To moje miejsce i już. A że lubię porządek to nie lubię jak on próbuje mi ten ład niszczyć.

Fokus jest bezwzględny momentami, ale czysty. Co z tego, że dwa razy narobił mi do kwiata, zamiast do kuwety!? Oj byłem zły i to jak.

Musiałem wynieść kwiata na balkon bo się obawiałem tego co z nim będzie. Jest progres chodzi załatwiać się do kuwety. Ale jakie nieprzyjemne zapachy, to szok. Jak można wytrzymać z kotem?

Daje sobie miesiąc na tą "przyjaźń". W przeciwnym razie będę musiał go oddać. Już zapowiedziałem mamie, że możliwe jest, że będą mieli nowego mieszkańca, jeśli my się nie polubimy. Pewnie wielu powie, co za szczeniackie zachowanie - teraz wiem, że takie ono jest.

Ale męczyć się nie chcę, a myślę, że Fokus też nie będzie chciał się ze mną męczyć. Chociaż widać, że jednak co by nie było to zawsze jak coś chce to do mnie przychodzi. Chyba wie kto go tutaj przywiózł.

Może nie żałuje?

Właśnie schował się do swojego kartonowego domku i co chwilę da o sobie znać szurając łapą po ścianie kartonu.

Nocami jest dość spokojny, no dobra tak do 4 nad ranem, potem już mnie budzi i to mi zaczyna przeszkadzać, że tak rano muszę się budzić.

Znajomi się dziwią, że kota wziąłem, znając moją tendencję do perfekcyjności, bycie ułożonym, bez chaosu, spokój i cisza. Śmieją się, że z kotem jeszcze nikt nie wygrał i mam się przyzwyczaić do niego i poddać, bo i tak on wygra, nie ja. ?! ?! ?!

Faktycznie pies jakoś lepiej odpowiadałby moim oczekiwaniom zważywszy, że z psami lepiej się dogaduję.

Kolejna rada to, taka, żebym zadbał o towarzystwo dla Fokusa. Wówczas będzie grzeczniejszy. Nie będzie tak bardzo szkodził i robił chaosu w moim życiu.
Może to dobry pomysł na pieskiego przyjaciela dla niego?