chillout

Tego mi było trzeba - to miód na moje rany w duszy = chillout.

Korzystając ze sposobności, a raczej okazji udałem się w rodzinne strony piąteczek, piątunio i tak można by jeszcze mnożyć nazwy na ten fantastyczny dzionek.

Obudziło mnie słoneczko o 7.22 pamiętam jakby to było przed momentem - położyłem się jeszcze i wstałem na godzinkę przez zajęciami.

Około 14 byłem u rodziców po drodze jeszcze fryzjer - jak to powiedziała moja dziewczyna od strzyżenia - co to taka zupełna zmiana - ma być króciutko po bokach tył i lekko dłuższe z góry. Tak jakoś - opowiedziałem.

Obiadzik u mamusi - ♥ bezcenne - jako, że ja uwielbiam zupy - mama się postarała - szczawiowa ♥

Później trzeba by było spalić kalorie... długi spacer do lasu z pieskiem. Oto trasa naszej wycieczki...

Wkraczam sobie do lasu

Droga była jak widać momentami trudna i błocista, ale co tam ;-) Dałem radę :D

Słoneczko nawet i w lesie mnie znalazło :)

Słoneczko towarzyszyło mi przez cały czas - w duszy również - oj jaki to superancki stan dla człowieka, dla psychy...

Serdeczne pozdrowienia dla Was :-)

A tu sobie stoję, ja i Was życzliwie pozdrawiam! Zdjęcie zrobione z myślą o moich Kochanych Czytelniczkach i Czytelnikach :)

Wybiegła i sarenka

Też kazała mi Was pozdrowić. Tak spokojnie przyglądała się zapracowanemu człowiekowi, że nawet jak się zbliżał to nie uciekała.

Błękitne niebo - to co kocham najbardziej

Błękit, to co uwielbiam. Spojrzenie w jaśniuteńkie niebo, rozjaśniane promieniami słońca, piękne sosny, świerki i drzewa. Chwile odlotów... Tak się wyciszyłem przy tym, że nawet nie wiem o czym myślałem - bo nie myślałem <hihihi> :)

Sarenka wyczekuje mnie ;-)

A Ona dalej wyczekuje... Chyba nawet zrobiła kilka kroków w przód. Poważnie ;-)

W niebiosach

Spoglądam w niebo po raz kolejny... Bosko

Świerk w blasku słońca

Nie omieszkałem, nie sfotografować tej ślicznej zieleni. Świerk oświetlony blaskiem słońca wydawał się być ideałem mojej wyobraźni ;-)

Tą drogą idę w życiu. Czy z góry, czy z dołu - ważne by patrzyć i nie błądzić ;-)

Spoglądam na drogę jaką idę w życiu z dołu. Nie widzę wszystkiego, ale widzę wystarczająco dużo, by nie zbłądzić :)

Drogowskazy złożone pod drzewem na poboczu

Dewastacja nawet i dotyka lasów.

Zdjęcie z zoomem

Moja droga rozmazana, ale tunel wyraźny ;-)

Przylaszczki

Nie omieszkałem pominąć zdjęcia z tymi ślicznymi kwiatkami. Ten niebieski :) od razu z daleka je widziałem :) Są piękne.

Budki dla ptaków

Dokarmianie ptaków, a może budowanie ich dziupli - co by nie było to miłe. Choć widzimy, że nie na długo te coś miłego, będzie miłe - spójrz na 9.

Takich tuneli jest kilka - fajne echo odchodzi w nich :) Podziwiam za każdym razem, ludzi co to budowali te wszystkie przejścia, budowle, etc. z czerwonej cegły, kamienia - wszystko tak solidnie, ładnie - przetrwało do dzisiaj - to co my budujemy często nie może przetrwać połowy tego czasu - co to co było zbudowane kiedyś. I nie mieli narzędzi - specyfików takich jakie mamy dzisiaj. Czyż to nie godne podziwu?

Zachód słońca z poziomu plaży

W końcu nad jeziorkiem :) Woda, zachód słońca i ten śpiew ptaszków. Bezcenne. Może jeziorko nie jest zadbane - ale sentymentalne - wspomnień wiele - tych dobrych i złych. Ta cisza to właśnie mnie przyciągnęło, bym znalazł chwilę na wsłuchanie się w swoje wnętrze :)

Trzcina - i to słynne polskie powiedzenie (łamaniec językowy) Chrząszcz brzmi w ...

Fotek trochę popstrykałem. No bo jakże by inaczej - trzeba sfotografować wszystko dookoła. Ta kompozycja barw, to, to czego kamera nie uchwyci - a ludzkie oko - owszem.

Zderzenie z wodą

Zaglądając pod wodę - widzimy kamyki i inne farfocle ;-)

Unosząc się na wodzie

Takie tam zdjęcie z poziomu wody na zachodzące słoneczko. Długo już ze mną nie pozostało :) A szkoda bo mogło oświecać nieznajomego chłopaka ;-), który kręcił się łowiąc rybki :)

Z jeziora spoglądając w górę :)

Przeogromne świerki nad brzegiem jeziorka - widać jeszcze słoneczko nie zaszło :)

Samolot - może ktoś mnie widział? Hm...

I samolot sobie leci :) Hm... pewnie nikt. Dzieckiem już nie jestem - i te marzenia dawno się rozmyły :( Ale co tam, ważne, że to ja widziałem :D 

Nieznajomy wędkarz - eeeh.. to rybak jest :D

Wyczajony deser tej podróży - za dobrze by było :) Gdyby to się prawdą okazało :D Choć to dziwna historia. 

Widziałem chłopaka łowiącego ryby. Łowił je sobie w innym rogu jeziora. Gdy ja pojawiłem się na plaży z pieskiem ten po jakiejś chwili zaczął kierować się w naszą stronę. Nie bojąc się, że owczarek może go zaatakować, etc. By uniknąć jakichś nieprzyjemności, trochę z obawy, że może to leśnik, etc. wycofałem się z pieskiem. Staliśmy na drodze, gdy on przyszedł na brzeg i zaczął łowić rybki. Miałem iść do domu, ale ciekaw byłem kto to - nieznajomy - tu? Myślałem, że może ktoś ze znajomych - ale skoro się nie odezwał to nawet to, że mnie słońce oślepiało nie pomogło. Udałem się dalej drogą, którą owy chłopak przyszedł. 

Gdy doszedłem na pomost z innego brzegu widziałem jak ten łowił sobie rybki. Łowił i łowił. Po pstryknięciu jeszcze paru fotek udałem się w drogę powrotną. Właściwie to się nie dziwiłem, że ów chłopak również udał się po chwili w drogę powrotną, w konsekwencji czego mijaliśmy się. Wymieniliśmy spojrzeniami i tak się historia ta skończyła - pomaszerowałem już niemalże w ciemności do domu. 

Wieczorkiem spotkanie z Przyjacielem. Oh dylemat mam. Przyjaciel - a to kto? Kim jest tak na prawdę przyjaciel? 

Podstawą jest szczerość, otwartość, życzliwość, dostępność i wiele wiele innych cech jakie wpływają na dobrego przyjaciela. Ja wczoraj odczułem, że Przyjaciela mam, lecz ja nim nie jestem dla Szymka. Odniosłem wrażenie, że w naszej przyjaźni działa ta zasada tylko w jedną stronę ;-( No cóż. Trudno się mówi - nie mogę Nikogo do niczego zmusić. Gdyby chciał pogadać szczerze ze mną by to uczynił - powiedziałby, opowiedział co u niego, a nie zbywał odpowiedzi krótkimi wyrażeniami i zmianą tematu. 

Co by nie było to dzień uważam za super udany i wypoczynek był na 6+